Dzień dobry

Od dawna chciałam zacząć blogować. Moja pierwsza przygoda ze światem internetowych tekstów trwała dosyć długo, bo pisałam przez kilka dobrych miesięcy. Trzeba jednak zaznaczyć, że nie prowadziłam bloga sama. Potem brałam udział w ogólnopolskim konkursie na bloga dotyczącego ochrony środowiska naturalnego, gdzie tworzyłam stronę razem ze szkolną grupą. Moim zdaniem, dobrze nam szło.

Kilka razy próbowałam stworzyć coś swojego, własnego, ale nie wychodziło mi. Już po opublikowaniu pierwszego posta traciłam zapał i nie miałam pomysłu na to, o czym miałabym pisać. Teraz już wiem, jakie popełniłam błędy i co chcę zrobić. 

Z zasady blog powinien być poświęcony jednemu tematowi. To dla mnie trochę za mało. Nie wiem, na jaki temat mogłabym pisać, bo rzeczywistość zmienia się cały czas. Co chwilę pojawiają się nowe wątki, nowe informacje warte opisania. Świat jest ogromny, co sprawia, że nie wystarczy wyłuskać z niego jeden temat, by go poznać.

Wszelkie serwisy informacyjne są publikowane w godzinach popołudniowych, kiedy pije się herbatę i dlatego właśnie taki tytuł bloga-  Sztuka parzenia herbaty. Będzie tutaj powstawać coś na kształt małych felietonów na przeróżne tematy, które w danym momencie mnie interesują. Chociaż felietony to chyba za dużo powiedziane... Niestety, bardzo często mam niepowstrzymaną chęć coś krytykować, dlatego czasami opublikuję recenzje książek, filmów czy wydarzeń kulturalnych.

Mam nadzieję, że tym razem uda mi się zrobić coś, z czego będę zadowolona. Jestem bardzo ciekawa, co myślicie o takiej formie bloga. Ucieszę się z każdego komentarza pozostawionego na dole. :)







Komentarze

Prześlij komentarz

=> Dziękuję za Twoją opinię, jest ona dla mnie bardzo cenna:)
=> Każdy komentarz jest dla mnie bardzo ważny, ale spam od razu usuwam.
=> Jeżeli podoba Ci się mój blog- zaobserwuj, by nie przegapić nowych postów. Nowi obserwatorzy to dla mnie ogromna radość i => motywacja, aby spiąć się i dbać o bloga najlepiej, jak potrafię.
=> Nie bawię się w obserwacje za obserwacje, przykro mi.
=> Podaj tutaj adres swojego bloga, chętnie go odwiedzę :)

Popularne posty z tego bloga

Spełniaj swoje marzenia

Obraz
Na początek prosty przykład- nie rozumiem ludzi, którzy zapisują się na zajęcia z języka francuskiego tylko dlatego, że jest to taki piękny, melodyjny, romantyczny język, którego jedno słowo wyraża więcej niż tysiąc słów,  natchniony przez samego Boga i Bóg wie, jaki jeszcze, lecz są świadomi, że francuska gramatyka wielu wydaje się być bardziej zawikłana niż polska dla obcokrajowca. Przecież dla chcącego nic trudnego, jakoś da sobie radę. W każdym przypadku cenię ambitne plany i nie miałabym nic przeciwko chęci nauki języka obcego, gdyby nie fakt, że zazwyczaj ta nauka kończy się po trzech lekcjach, kiedy nauka kolorów zaczyna przerastać ucznia. Bo francuski jest pięknym językiem, ale też bardzo trudnym, a mało kto zdaje sobie z sprawę z tego, że dla starannej, czarującej francuskiej wymowy trzeba pocierpieć.  Sama uczę się tego języka i nie uważam siebie za osobę, która potrafiłaby się dogadać z przedstawicielem terenów około paryskich, chociaż nie mam większych problemów z jego
Czytaj dalej »

Doręczyciel."Shrek"

Obraz
Wakacje minęły, lecz wspomnienia tych gorących letnich dni zostaną w pamięci aż do kiedy zwiędłe liście przykryje biały puch, a będą one będą grzać zmarznięte, stęsknione za tym czasem serducho. Podczas nich każdy robił to, na co miał ochotę. Dnie upływały na beztroskim przeżywaniu każdej chwili, która miała trwać wiecznie... I za tym jakże poetyckim wstępem przyznam się, że koniec mojego lata spędziłam na oglądaniu " Shreka ". Pewnego wieczoru chciałam przypomnieć sobie jakąś bajkę z dzieciństwa, a gdy pierwszy raz od dawien dawna zobaczyłam ten film, nie skłamię mówiąc, że po raz kolejny odkryłam go na nowo i na nowo się w nim zakochałam (ale potraktujmy to z przymrużeniem oka). Ogromna, zielona kreatura, siejąca postrach w połowie królestwa, którego spora część społeczeństwa to magiczne stwory, mieszka na odludziu. Od lat stara się odciąć od świata, bo, jak tłumaczy, jest ogrem. Myje się błotem, chodzi w jednym ubraniu przez wiele lat, zajada się upolowanymi w lesie s
Czytaj dalej »

Dawno mnie tu nie było

Obraz
Dawno mnie tu nie było. Początkowo na blogowanie brakowało mi czasu, a potem zapomniałam już, jak wygląda prowadzenie bloga i nic mnie nie zachęcało do pisania. Czas jednak płynął, pojawiały się nowe sprawy i myśli, którymi chciałam się podzielić. Czasem coś napisałam. Zmuszałam się, żeby wystukać na klawiaturze kilka liter, chociaż dokładnie nie wiedziałam, co chcę przekazać. Oprócz jednego kluczowego zdania nie wiedziałam, jakich wyrazów użyć. Co powiedzieć. Nie płynęłam po bezkresnym oceanie słów na stabilnej tratwie myśli tak jak zazwyczaj to robię. I to był błąd. Od początku wiedziałam, że teksty, do których się zmuszałam są niejasne i zawikłane, a przy tym bez wartości. Nie takie, jakie chciałam, żeby były. Dzisiaj je usunęłam. Nie chcę, żeby był to post w stylu "wielki powrót" lub "nowy rok- nowa ja". Nie zakończyłam żadnego etapu ani żadnego nie zaczęłam. Zatęskniłam po prostu za wypisaniem się, wylaniem potoku słów na jakiś mniej lub bardziej błahy temat
Czytaj dalej »