Gdzie są granice twojej wyobraźni?

Ostatniej nocy miałam zabawny sen. Śniła mi się jedna z najbardziej rozpoznawalnych polskich youtuberek, która stała na podwyższeniu, wygłaszając przemówienie przed dość sporym tłumem. Przypominała polityka próbującego nawoływać rodaków do co najmniej utworzenia ogólnopolskiej akcji  przeciw jakiemuś poważnemu problemowi społecznemu, z którym rząd nie chce się zmierzyć. Ja, stojąc wśród zahipnotyzowanego tłumu wpatrzonego się w kobietę, czułam się, jakbym znajdowała się pod Stocznią Gdańską trzydzieści lat temu. Tym bardziej, że Banshee w pewnym momencie zaczęła odczytywać pięć pytań i niemalże krzyczała, że te pięć pytań ma wpływ na całe nasze życie i to właśnie od nich zależy, jakimi jesteśmy ludźmi, a gdy szczerze sami sobie na nie odpowiemy, to zmieni się wszystko...

Szkoda tylko, że pierwsze pytanie brzmiało: "Gdzie są granice twojej wyobraźni?". Bo całe przemówienie było niczym więcej jak pseudo mądrą motywacyjną gadką kwalifikowanego coacha.  

Sny są niesamowite. Wydaje się, że pojawiają się znikąd, że są tak nierealne, aż nie mają żadnego logicznego wytłumaczenia, a gdy zacznie się w nich grzebać i analizować każdy pojawiający się w nim szczegół można znaleźć odpowiedź na pytania, które od tygodni kłębią się w głowie. Im są głupsze, tym bardziej zapadają w pamięć. I stają się takim cichym kopniakiem na drogę, które popychają na przód. 

Niejednokrotnie złapałam się na tym, że myśląc nad sekwencją sytuacji, której projekcję dał mi mój mózg, miałam nadzieję, że może wróży mi ona coś dobrego, a czasami byłam przekonana, że właśnie w ten sposób można by namalować moje uczucia i lęki. Zastanawiałam się, co było ich przyczyną, a potem znajdowałam odpowiedź. Prawda przychodziła sama. 

Nie chciałabym zapomnieć tego głupiego snu, który śnił mi się ostatniej nocy. Dzięki niemu dowiedziałam się o sobie bardzo ważnej rzeczy. Naprawdę, ale już na trzeźwo, zaczęłam się zastanawiać, gdzie są granice mojej wyobraźni, ponieważ uważam, że fantazja odgrywa znaczną rolę w życiu- przecież dzięki niej dbam o swoje bezpieczeństwo, wyobrażając sobie, co mogłoby się stać, gdybym gwałtownie ruszyła nadgarstkiem nad pojemnikiem z umytymi sztućcami, z którego zawsze wystaje najostrzejszy nóż, lecz tym razem trochę niżej niż zazwyczaj (zawsze sobie to wyobrażam, gdy sięgam po łyżeczkę czy widelec), planuję kolejny dzień, tydzień, rok, kolejny krok w przyszłość, a czasami korzystam z niej, by umilić sobie czas i sprawdzić swoją kreatywność- i stwierdziłam, że to bez sensu. Mogłabym mierzyć fantazję wzdłuż i wszerz, oceniając, czy jest ona na pospolitym czy wyższym poziomie, a w nocy przyśniłaby mi się dziwaczna historia, której w życiu bym nie wymyśliła i całe badanie mogłabym wyrzucić do kosza. To sny są największą miarą fantazji i póki śnimy, nie możemy powiedzieć, że nasza wyobraźnia ma jakiekolwiek granice.

Alfons Mucha "Taniec"