Sztuka parzenia herbaty

Dziękuję Ci Boże za łazienkę, bo właśnie w tym miejscu zawsze przychodzą mi do głowy najlepsze pomysły. Gdy zamykam się za jej drzwiami, zostając sama ze sobą, i odcinam się od całego zamieszania dnia, myślenia o tych mniej lub bardziej istotnych sprawach oraz utraty wiary w to, że już nie wpadnę na żadne rozwiązanie, to jak na zawołanie mój mózg podaje mi gotową odpowiedź, na którą podświadomość sama już wcześniej wpadła. Tak jakby wśród tych wszystkich zapachów mydeł, żeli i innych dodatków swoje małe święto obchodziła wyobraźnia. Ale te celebracje mają też jedną ogromną wadę- bo moja fantazja lubi też szaleć.  Zwłaszcza po przeczytaniu jakiejś mrożącej krew w żyłach historii.  Zwłaszcza po obejrzeniu filmu o tajemniczych morderstwach.  Zwłaszcza po poznaniu "prawdy" o kolejnych planach sekt i mistycznych organizacji... No i zwłaszcza w łazience, bo zostajesz po tym wszystkim sam.  Nagle każdy dźwięk staje się podejrzany i nieważnym staje się to, że pochodzi o...

Brakowało mi tego pustego pola, które mogę zapełnić tak, jak chcę- odpowiednimi słowami ubranymi w prostą czcionkę, symetrycznym układem i doprawionymi pasującą do nich grafiką. Dlatego nadal się zastanawiam, dlaczego tak długo zwlekałam, aby dodać tu kolejny tekst i myślę, że należą się Wam pewne słowa wyjaśnienia- jeżeli jeszcze ktoś mnie tu pamięta. ;) Jak łatwo można zauważyć, przestawałam być aktywna na blogu wtedy, kiedy kończyły się okresy wakacyjnej laby i musiałam wracać do szkolnej codzienności. Jak to bywa na początku roku, wymyślałam sobie ambitne plany i całą energię, którą nabywałam przez lato, wykorzystywałam właśnie do nauki. Z czasem coraz bardziej odcinałam się od bloga i jakoś  bałam się tu wrócić. Straciłam motywację, wiarę w to, co tu robiłam, inspirację.  No i tak wyszło.   Teraz znowu mam wakacje, ale już dłuższe, bo pomaturalne. W końcu mam dużo wolnego czasu, a nie mam raczej żadnych ograniczeń, dlatego chcę spróbować tu wrócić. Nie w...